Lieve Piya
Hierbij een kabouter voor jou. Je mag zelf kiezen of het een reis- of balkonkabouter wordt, alles is goed!
Als je hem op reis wil sturen dan mag je een reisdoel bedenken en kan je in een reactie het volgende lijstje invullen.
Naam kabouter
Deze kabouter is van:
Vertel wat over deze kabouter
Deze kabouter wil graag reizen naar:
Heel veel liefs,
An
Het verhaal van Jacques (deel 1):
Mijn reis begon in de Vruchtenbuurt, een gezellige wijk in Den Haag.
Wanneer ik mijn koffertje moest pakken bleef een aantal weken vaag.
Mij was een avontuur beloofd, maar lang bleef ik best sceptisch.
‘t Was gezellig hoor, met een stel en een hond, maar zonder enig nieuw beeld op m’n netvlies.
Gelukkig was het moment eindelijk daar: de reis ging nu écht van start.
Een Volkswagen T4 bleek het vervoer, gezellig en lekker apart!
Een oude hond zou met ons meegaan en deed geen vlieg (of kabouter) kwaad.
Zolang ik maar bleef uitkijken voor zijn enthousiaste staart.
We kwamen aan op een Frans kruispunt, met naar rechts ‘Petit Paris’.
Tja. Petit? Voor mij gemaakt dus. Maar een stadskabouter ben ik nie.
De weg vervolgde naar een heuvel, met een uitzicht oh zo fijn.
Zou dit paradijselijke plaatsje ook mijn eindbestemming zijn?
(Het zou wel passen, want dit mooie plaatsje heet ‘Vaissac’,
en ik heb heel toepasselijk de Franse voornaam ‘Jacques’.)
We bezochten mooie plekken: St Antonin en Bruniquel.
En met één blik in de winkel wist je: drinken, dat kunnen ze hier wel!
Tussen alle lange flessen vond ik vol verbazing en plezier
een speciaal voor mij gebrouwen, heerlijk koud kabouterbier!
Na twee weken was het tijd die fijne plek weer te verlaten.
Nu naar mijn eindbestemming, hoorde ik de mensen praten.
De weg bracht ons tot het water, de Dordogne welteverstaan.
En alweer was het een plek waar je nooit meer weg zou willen gaan.
Na een paar relaxte dagen overviel het me heel plots.
Die lieve hond wilde ik niet missen, maar toch was ik ook wel trots.
Met zoveel mooie avonturen aan verhalen geen gebrek.
En ‘t zal vast niet lang meer duren voor ik van hieruit verder trek,
als ik met nieuwe mensen mee mag die ik straks voorbij zie lopen.
In hun rugtas, camper, vliegtuig … ik sta overal voor open.
Tot die tijd, tot ze me vinden, wacht ik verscholen in het bos,
langs een beekje op een route vol met zwammen, hout en mos.
(Wandeling 4, vlakbij Camping Le Vaurette. Ergens rondom deze coördinaten: 45.05091, 1.89144)